Kuchnia
Arnold Wesker
miejsce premiery:
Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza, Warszawa
data premiery:
15 kwietnia 1972
realizatorzy
reżyseria
Janusz Warmiński
przekład
Kazimierz Piotrowski
adaptacja
Janusz Warmiński
scenografia
Wojciech Sieciński
układ tańca
Wanda Szczuka
obsada
Magi
Kazimierz Chrzanowski
Max
Bohdan Ejmont
Berta
Barbara Rachwalska
Mangolis
Jerzy Moes
Paul
Edmund Karwański
Dimitri
Władysław Kowalski, Tadeusz Borowski
Cynthia
Hanna Giza
Anna
Krystyna Borowicz
Betty
Alicja Bobrowska, Ewa Milde
Molly
Monika Dzienisiewicz, Grażyna Barszczewska
Marcello
Jerzy Felczyński
Gaston
Jan Kociniak, Marian Kociniak
Kevin
Jerzy Kamas
Nicholas
Andrzej Zaorski
Peter
Roman Wilhelmi
Frank
Zdzisław Tobiasz
Szef
Stanisław Libner
Kierownik sali
Henryk Łapiński
Marango
Jerzy Kaliszewski
Włóczęga
Bogdan Baer
Hettie
Alina Jurewicz, Irena Inatowicz
Gwen
Anna Baranowska, Barbara Dobrzyńska
Jackie
Hanna Lachman, Elżbieta Kępińska
Hans
Andrzej Seweryn
Monika
Iga Cembrzyńska, Anna Seniuk
Alfredro
Jan Żardecki
Michael
Marian Rułka
Dafne
Lucyna Suchecka, Alina Szpak, Anna Ciepielewska
Winnie
Bożena Pietraszek
Onassis
Zygmunt Wiaderny
zdjęcia
Zdjęcie
autor
Edward Hartwig
na zdjęciu
Roman Wilhelmi, Iga Cembrzyńska
Zdjęcie
autor
Edward Hartwig
na zdjęciu
Roman Wilhelmi, Hanna Giza, Zdzisław Tobiasz, Jerzy Felczyński, Andrzej Zaorski
Zdjęcie
na zdjęciu
Bogdan Baer
Zdjęcie
na zdjęciu
Bogdan Baer
Zdjęcie
autor
Edward Hartwig
na zdjęciu
Edmund Karwański
Afisze i Plakaty
Plakat/Afisz
autor
Henryk Tomaszewski
Program
recenzje
Recenzja
Świat kuchnią czy więzieniem?
Zaletą sztuki Weskera jest jej komunikatywność i prostota konstrukcji, mimo że utwór to wielopłaszczyznowy, odbijający różnorakie relacje: człowiek w atmosferze konkretnej pracy i w stosunkach z innymi. Wobec samego siebie też. A nawet jako element całości, zwanej światem.
Recenzja
„Kuchnia"
Kuchnia jest niewątpliwie wydarzeniem artystycznym, spóźnionym na naszym „rynku" teatralnym o lat dziesięć, ale że na szczęście, wyznajemy zasadę: lepiej późno, niż wcale, dzięki tej zasadzie możemy obejrzeć sławną już na całym świecie sztukę Weskera.
Recenzja
Kuchnia pracuje: frytki raz!
Dwie kawy, trzy razy tort, cztery zupy jarzynowe. Sandacz, dorsz, sandacz. Jeszcze sandacz, podwójne frytki - zamówienia padają w tempie crescendo. W dużej kuchni nowoczesnej, wielkomiejskiej restauracji normalna godzina szczytu.
Recenzja
Świat jest kuchnią
Oto jak - według własnej relacji - wystartował 24-letni Arnold Wesker, wychowanek West-Endu - dzielnicy londyńskiej nędzy, syn biednego krawca, chłopiec, który chwytał się niezliczonych zawodów od stolarza po cukiernika od dozorcy po kanalizatora, od ekspedienta do technika filmowego, by wreszcie stać się jednym z ...