„Więźniowie z Altony"

Jan Alfred Szczepański

Ta Ofelia nie zginie jednak przy Hamlecie, ani nie zwariuje na starość jak jej bratowa. 

Aleksandra Śląska była najlepszą Ruth w Niemcach Kruczkowskiego; jest znakomitą Joanną w tych sartrowskich Niemcach, o podobnej zresztą co Ruth biografii. 

Joanna jest interwencją normalnego świata w więzienne mury z Altony. Ale ponieważ dąży nieodparcie do rozwiązań stanowczych, przyczynia się w największym chyba stopniu do ostatecznego upadku samozachowawczych linii obronnych Franza i ich demaskowania; przez Joannę dopiero poznaje Franz oblicze ostatecznej klęski. 

„Trybuna Ludu” 17 X 1961


Powiązane przedstawienie:

Więźniowie z Altony